SEKRETNE ŻYCIE PISARZY

Główną zaletą nowego tomu jest nie tematyka - chociaż Musso nie pisze o nudnych sprawach - ale język i sposób narracji. Francuski autor potrafi budować napięcie, zawieszać pióro w momentach, kiedy wydaje się, że trzeba już podać rozwiązanie zagadki. Pisze o wybitnych, fascynujących ludziach i ich wzajemnym zaplataniu w swoje losy. Na okładce „Sekretnego życia pisarzy" jest cytat z Gabriela Garcii Marqueza: „Każdy z nas ma trzy życia - publiczne, prywatne i sekretne...". Szczególnie to ostatnie jest bardzo intensywnie i umiejętnie eksploatowane.

Anna Chrzanowska, High Living

Musso bawi się naszą głową jak piłeczką pingpongową, turla, głaszcze, po czym wali paletką z całej siły. Co za rollercoaster, co za misterna szarada! Trup się ściele, a jakże, mapa świata się kurczy, historia pomrukuje, warczy lewy biznes, toczą się wojny pamięci. A postaci szkicowane kilkoma mocnymi kreskami osadzone są w ciekawych okolicznościach geograficznych, na wyspie z charakterem. Będzie z tego serial albo film. Nie widzę inaczej. Jak to mawia młodzież: „cyk-pyk-myk” i popołudnie skradł. Z hotelu na wakacjach was nie wyciągnie. Rzetelnie ostrzegłam.

Katarzyna Anna Woźniak, Anywhere

"Sekretne życie pisarzy" to powieść z drugim dnem, intelektualna gra autora z czytelnikiem i z samym sobą, proza trochę w stylu Umberto Eco, choć o zdecydowanie lżejszym kalibrze i w dodatku z charakterystyczną francuską finezją. Musso, z iście francuską lekkością, przypomina nam także, że granica miedzy realnością a światem fabuły jest płynna. "Sekretne życie pisarzy" jako przewrotną grę z czytelnikiem – biorę w ciemno. Podoba mi się przerysowanie wydarzeń, podkreślające nieograniczone możliwości fikcji, doceniam autoironiczny dystans autora do siebie, wyrażony w książkowych alter ego. Tą powieścią Musso u mnie zapunktował. Bardzo!

Tomasz Radochoński, Nowalijki

Guillaume Musso zachwyca nietypowym stylem, tym, jak potrafi snuć opowieść, bez zbędnego dramatyzowania, nieco leniwie, skupiając uwagę czytelnika na najistotniejszych detalach. Podczas lektury nie sposób przewidzieć, w jakim kierunku potoczy się ta opowieść. Musso dawkuje emocje, odsłania kolejne karty, ale robi to na swoich zasadach, nie uprzedzając faktów. Radość z czytania narasta tu z każdą kolejną stroną i nie ma się co dziwić, że ten francuski twórca odniósł tak wielki sukces. To moje pierwsze spotkanie z autorem i jednocześnie moja nowa literacka obsesja.

Olga Kowalska, WielkiBuk

Lubię powieści o pisarzach. O tworzeniu. O całej tej ekscytującej aurze otaczającej autorów. Dlatego sięgnęłam po „Sekretne życie pisarzy”. Poza tym cenię Guillaume'a Musso. Jest oryginalny, pomysłowy, posługuje się pięknym, literackim językiem, ale bez tego przeintelektualizowania, które cechuje niektórych znanych pisarzy. Przeczytałam wszystkie jego książki. Dla mnie najważniejsze jest całkowite oderwanie się od tego co tu i teraz na rzecz świata przedstawionego. Do tego szczypta magii i już Musso zdobył moje czytelnicze serce na zawsze.

Margota Kott, Zbrodnia w Bibliotece

Niezwykle diaboliczny i zarazem osobisty thriller. Guillaume Musso lubi bawić się emocjami czytelnika – a my to uwielbiamy!

Sandrine Bajos, „Le Parisien”