ECHO

Thomas Olde Heuvelt pozostaje jednym z najlepszych i najbardziej wartych uwagi pisarzy. „Echo” potwierdza klasę autora i warta jest polecenia każdemu, kto szuka dobrze napisanej lektury z dreszczykiem. (...) Klasycznych elementów jest tu dużo, od tematyki, na nazewnictwie rozdziałów, stanowiącej hołd dla klasyki skończywszy. Liczy się jednak to, że autor zdołał zrobić z nich wszystkich coś może nie świeżego, ale i tak autentycznie świetnego. Emocjonującego, znakomicie napisanego, podanego z napięciem i świetnym klimatem. Zabawa z powieścią jest doskonała i wciągająca, a Heuvelt po raz kolejny udowadnia, że jest głosem, który w literaturze szeroko pojmowanej grozy warto usłyszeć.

Michał Lipka, Kostnica.pl

Upragniona wyprawa w Alpy, która zmienia się w piekło. Tajemnicza góra, której nie ma na mapach i o której nikt nie chce mówić. I nawiązania do klasyki grozy, mnóstwo nawiązań, które jednak nie przeszkadzają autorowi tworzyć czegoś świeżego i oryginalnego. Zdecydowanie, warto sięgnąć po ten tytuł.

Mariusz Wojteczek, BadLoopus.pl

"Echo" to szósta już powieść w dorobku holenderskiego pisarza, a druga – po Hexie – wydana w Polsce. Jest też, jak można dowiedzieć się z posłowia, najbardziej osobista, m.in. dzięki fascynacji autora alpinizmem. Przede wszystkim jednak jest to opowieść działająca na wyobraźnię, a jednocześnie dotykająca czułych miejsc w naszej duszy. (...) Emocjonalna, pełna szczegółów, a zarazem fascynująca opowieść o pasji, miłości i obsesji, która może doprowadzić do najgorszego. Umiejętnie skonstruowana, powoli ujawniająca kolejne swe warstwy i tajemnice, konfrontująca człowieka z siłami przyrody. Powieść Heuvelta potrafi wywołać u czytelnika ciarki – i to nie tylko u tych, którzy mają słabość do gór.

Tymoteusz Wronka, Na Ekranie

Ta książka naprawdę ma przerażające momenty, wynikające jednak z fenomenalnego warsztatu autora, nie epatowania obrzydliwością czy tanim szokowaniem. To groza klasyczna, zresztą, Thomas mistrzowsko składa hołd powieści gotyckiej. Z historii o miłości i nawiedzeniu autor uczynił majstersztyk, powieść genialną. Nie wiem, jak on to zrobił, ale to jest niesamowite. To wspaniała powieść grozy, w której miłość ściera się z niepowstrzymaną siłą przyrody, a opętanie i nawiedzenie zyskują nowe znaczenie i wkraczają w nowy wymiar. Coś wspaniałego!

Łukasz Radecki, prozaik, recenzent, publicysta, muzyk, redaktor, poeta, od lat związany ze sceną horroru i science-fiction

Niesamowita historia. Miażdży czytelnika. Pozostawia niezatarte wrażenie. I przeraża, przeraża jak diabli! „Echo” to horror idealny, perfekcyjny w budowaniu napięcia, doskonale poprowadzony od początku do końca. Miłośnicy grozy mogą szykować się na straszną ucztę – „Echo” rozkłada na łopatki, dręczy, zostaje w głowie. Oddziałuje na wyobraźnię, porusza te pierwotne instynkty. I cieszę się tylko, że mieszkam nad morzem, bo spoglądając dziś na góry czułabym wyłącznie niepokój.

Olga Kowalska Wielki Buk

Thomas Olde Heuvelt to następny Stephen King.

„De Telegraaf”

Niezwykle ambitna powieść z elementami suspensu i grozy. To jedna z najważniejszych tegorocznych pozycji w gatunku horroru.

„The Guardian”

Mrożące krew w żyłach, skradające się przerażające ECHO, mocne jak lodołamacz.

„Daily Mail”

Horror, thriller i powieść o sile przyciągania gór, napisana z niezwykłą wirtuozerią.

„De Volkskrant”

Niesamowita, miejscami psychodeliczna… Niewiele książek tak mnie poruszyło.

Catriona Ward, autorka powieści Ostatni dom na zapomnianej ulicy